ကြ်န္ေတာ္ သည္ေန ့ကံမေကာင္းဘူးလို ့ေျပာရမလား။ကံေကာင္းတယ္လို ့ေျပာရမလား မသိဘူး။လူအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ ့ စကားမ်ားခဲ့ရတယ္။အထူးသျဖင့္ သက္ၾကီးပိုင္းေတြ ပါ။ အဘြားၾကီး ေတြ ေပါ ့။အဘိုးၾကီးေတြက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့အားၾကီးတည့္တာ သိလား။အားလံုးနီးပါးက အပ်ဳိၾကီး ၊လူပ်ဳိ ၾကီးေတြပါ။လူပ်ဳိၾကီးေတြက အားၾကီးေပါင္းလို ့ေကာင္းတယ္။ႏို ့တဲ့ အပ်ဳိၾကီးေတြ က် ေျပာင္းျပန္။သူတို ့က ဆရာၾကီးေတြ ...။ဘယ္သူ ့ေတြ ့ေတြ ့ဆရာလုပ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္တာ။ေျပာတာေခါင္ညိတ္။ျပန္မေျပာနဲ ့။ အဲ.....မဟုတ္ရင္ေတာ့ တြယ္ျပီ သာ ေအာင့္ေမ့ေပေရာ့။ကြ်န္ေတာ္ အရင္တုန္းကေတာ့ သူတို ့ေက်နပ္ပါေစေတာ့ လို ့ေနပါတယ္။
သည္ေန ့ေတာ့ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္ညစ္တာနဲ ့အကုန္လုံး ဘဲ့ ခ်ည္ဘဲ ေျပာျပစ္တာေပါ့။ဘယ္ရမလဲ ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္နဲ ့ဘဲ။
တစ္ေယာက္က ဘာသာေရး အင္မတန္ လုပ္တဲ့ အသက္၆၀ ေက်ာ္ အပ်ဳိၾကီး တစ္ေယာက္။ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို စေျပာတယ္။ ဒီေန ့ေခတ္ ကေလးေတြ အင္မတန္ ဘာသာေရးအသိနည္းတဲ့အေၾကာင္း၊ တရားပြဲဆို မလာခ်င္ဘူး။အရက္ေသာက္မယ္ဖဲရုိက္မယ္ ဆို ရင္ေတာ့လာခဲ့။လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ေတြဆို လည္း ေကာင္ေလးေတြနဲ ့ျပည့္လို ့။ဘာေတြမ်ား ေျပာေနၾကလဲ မသိဘူးတဲ့။ေယာက္်ား ေတြတန္မဲ့ အတင္းေတြ လည္းအားၾကီးေျပာ နဲ ့ ဘာနဲ ့ ေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကို ထိလာျပီ။ကြ်န္ေတာ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ အားၾကီးၾကိဳက္တာဗ်။ကြ်န္ေတာ္ ျပန္တြယ္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တာ ကေလးေတြ နဲ ့ထုိင္တာက မ်ားေၾကာင္း၊သူတို ့ေတြနဲ ့မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘာသာေရး ေဆြးေႏြးျဖစ္ ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ စလိုက္တာေပါ့။ အဲ့မွာ ကြ်န္ေတာ္ အကြက္ဆင္ျပီးသြားျပီ။ သူကိုဆက္ေျပာတယ္။ယေန ့ကေလးေတြက အေတာ္ေလး အားရစရာေကာင္းေၾကာင္း။အေတာ္ေလး စဥ္းစားတတ္ၾကေၾကာင္း။သူတို ့ရဲ ့ဘာသာေရးေလ့လာပံုက အေတာ္ေလး ႏွစ္ႏွစ္ကာကာရွိလွေၾကာင္းေပါ ့။သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို မ်က္လံုးျပဴးၾကည့္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ့္ အကြက္၀င္ပါျပီ။ကြ်န္ေတာ္စျပီ။ကေလးေတြ က ေရွးလူၾကီးမ်ားလုိ မိရုိးဖလာ ဘာသာေရးမဟုတ္ေၾကာင္း၊သူတို ့က အားလံုးကို ဆန္းစစ္ ေလ့လာျပီး မွ သက္၀င္ၾကေၾကာင္းန ဲ့ သူမ်ားက ဦးခ်လို ့ေရာေယာင္ျပီး ဦးခ်မွာ မဟုတ္ေတာ့ေၾကာင္း။အို စံုလို ့ေပါ့။အဲ့မွာ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို ကေလးေတြနဲ ့ဘာေတြ မ်ားေျပာၾကတုန္းတဲ့.....ခနဲ ့တဲ့ေလသံနဲ ့ပါ။
ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ျပန္ေျပာတာေပါ့။ဘာသာေရး ေတြထဲက စံုလို ့ပါ၊သူတို ့ေမးတာေတြက အခ်ဳိ ့က မဂ္လမ္ေပါက္သြားျပီဆို ျပီးေတာ့``သမီးေန၊သမီးေန၊ အေမက အပါယ္တံခါးပိတ္ျပီးသား.....သမီးမလုပ္နဲ ့။အဲ့ပိုးဟပ္ေတြကို အေမ ဘဲ သတ္လိုက္မယ္´´
ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘယ္လို ျမင္လဲတဲ့ လို ့ေပါ့။အဲ့မွာသူ တုန္သြားေရာ။သူ ့ကိုယ္သူလည္း အပယ္တံခါးပိတ္ျပီလို ့ ထင္ေနတာကို။
ဘာရယ္ ဘယ္လို ေတြျဖစ္ကုန္ေရာ။ကြ်န္ေတာ္ဆက္ေျပာပါတယ္။ေကာင္းတာလုပ္မွ ေကာင္းတာရမယ္ ဆို တာ ဘာလို ့အကုန္မမွန္
တာတုန္း လို ့ကေလးတစ္ေယာက္က ေျပာတာကို ေျပာေတာ့ သူကေျပာတယ္ အရင္ဘ၀ ေတြ ရဲ့ အက်ဳိးဆက္ မကုန္ေသးလို ့ေပါ ့တဲ့။အဲ့မွာ ကေလးေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပတယ္ဆိုျပီး မိစၧာဒိဠိ ေတြအေၾကာင္း ေျပာေတာ့တာေပါ့။သူကလည္း အေၾကာင္းအက်ဳိး
ဆက္စပ္ပံုေတြ ေျပာေတာ့တာေပါ့။ကြ်န္ေတာ္က ဆက္ေျပာတယ္။အဲ့မွာ (၁၂၊၂၊၁၉၆၀)တုန္းက မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေဟာခဲ့တဲ့ ကံသခၤါရတရားသည္ အနိစၥျဖစ္ပံု တရားအေၾကာင္း ဆက္ေျပာတာေပါ့။အေၾကာင္မဲ့ေသာ အက်ဳိးတို ့သည္ ရံဖန္ရံခါျဖစ္တတ္ပါ၏ ဆို တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္က ေျပာတာကို မွတ္မိလိုက္လို ့ပါ။သူဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ျငိမ္သြားတယ္။ျပန္ေတာ့ေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္
ေနေလရဲ့။ကြ်န္ေတာ္မမွားဘူးလို ့ေတာ့ ထင္တာဘဲ။စိတ္ေတာ့ မၾကည္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္ က ၇၀ ေလာက္အဘြားၾကီး။ကြ်န္ေတာ္ကို တရားနာပါတဲ့။ကြ်န္ေတာ္မွာ တရားမရွိတဲ့အတြတ္ေၾကာင့္ မေအးခ်မ္းဘူးတဲ့။ကြ်န္ေတာ့္ကို တိုက္ရုိက္ ခ်ဳိးတာ သိလား။ကြ်န္ေတာ္ သူ ့စကားကို ၾကားေတာ့ပို မေအးခ်မ္းေတာ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ျပန္တြယ္ ရမွာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ အသက္အရြယ္ က တရားနာရမယ္ ့အရြယ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။သိျပီးတာေတြကို ဆန္းစစ္ရမယ္၊အားထုတ္ရေတာ့မယ္။အခ်ဳိ ့လူေတြက ေတာ့ လူမွန္းသိတဲ့ အခ်ိန္ကစျပီးတရားနာ၊အရြယ္ေရာက္ေတာ့လည္းနာ၊ အိုသြားတဲ့အထိလည္းနာ။နာဘဲနာႏိုင္လြန္းတယ္။ၾကားဖူးျပီးသားေတြကိုဘဲ ထပ္တလဲလဲ အျပန္ျပန္ နာျပီး တကယ္တမ္းက် ေတာ့ ဘာမွ မသိ၊မရသြားၾကဘဲ....``ေဟာရင္း ေဟာရင္း ေဟာေသာဘုန္းၾကီးသာ လွ်ာျပတ္ ၍ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူလတၱံ ထုိသူမ်ားက စိုးစိမွ် တရား ရဟန္မျပ ´´....လို ့တြယ္လိုက္တယ္။ျပီးသူ ့ကို ကြ်န္ေတာ္ မၾကိဳက္တဲ့ ဘုန္းၾကီးပြဲေတြမွာ ေျပာေန က် စကားတစ္ခြန္းေျပာလိုက္တယ္။ ``ေခ်ာက္ကမ္းပါးမ်ားျဖင့္အတိျပီးေသာ ဤ ေလာကၾကီး၀ယ္ မ်က္မျမင္တစ္ဦးက အျခားမ်က္မျမင္မ်ားအား လမ္းျပေနသည္မွာ အဘယ္မွ် ရယ္ဖြယ္ေကာင္းပါသနည္း´´လို ့ ...။သူ ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။နားေတာ့ ေအးသြားတာေပါ့ေနာ္။
အဲ့မွာတင္ ျပီးလားဆိုေတာ့ မျပီးေသးဘူးဗ်ာ ။သည္ေန ့ကြင္းဆက္လိုက္ကို ျဖစ္တာ သိလား။လာျပန္ပါေရာ ....အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္၊ကြ်န္ေတာ့္ကို ေဆးလိပ္ေသာက္လို ့တဲ့.....။ဥာဏ္ရွိပါတဲ့။ကြ်န္ေတာ့္ကို လူပိန္းတဲ့။ျပီးဆံုးမတာကို နားေထာင္မွၾကိဳက္သတဲ့ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္ ျမင္တာေတာ့ သူ လည္းဆြမ္းၾကီး ၀င္ေလာင္းလိုက္တာဘဲ။လူရွဳပ္တုန္း ေခါင္းပုတ္သြားတာဗ်။အေခ်ာင္ သာဓုေခၚတာသိလား။ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ေလ လမ္းၾကံဳ လို ့ ၀င္တီးသြားတာကို ဆံုးမတယ္၊ဆံုးမတယ္လို ့ သံုးသံုးသြားတာေလာက္ မုန္းတာမရွိဘူးသိလား။လူတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ဘယ္လိုလုပ္ အၾကိဳက္တူမွာ လဲေနာ္.... တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လက္ညိဳးထုိး ေနရင္ အားလံုးက ေျပာစရာေတာ့ရွိမွာဘဲ ဗ်ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္ေလ ေဒါသထြက္တာေပါ့။
ျပန္စဥ္းစားပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ သည္ေန ့ေမာပါျပီ။ဟုတ္ကဲ့မွတ္ထားပါ ေပါ့။ ေနာက္ေန ့မွ ေတြ ့တာေပါ့လို ့ ေျပာျပီးျပန္ခဲ့ပါတယ္။
မနက္ျဖန္က် ကြ်န္ေတာ့္ ဘဘေတြနဲ ့သြားမွာပါ။ေတြ ့ၾကအံုးမွာေပါ ့။
ေျပာလိုက္ရေတာ့ ေပါ့သြားတယ္။ကြ်န္ေတာ္ မွန္လား၊မွားလားေတာ့ မသိဘူးေနာ္။ ၁၅၊၈၊၂၀၀၇ ဗုဒၶဟူးေန ့
(မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဦး၀ိမလ ၏တရားေခြ မူရင္းမ်ားကို ၃၈လမ္းမွ အ၀ိဇၨာမွ ၀ိဇၨာသို့တြင္ လည္းေကာင္း၊မိုးကုတ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္လည္ေကာင္း ရႏုိင္ပါသည္။)
3 comments:
Hey , bro
Your blog is cool. I like it. I just want to say that your blog is Brainstroming. In my humble opinion, the young and the old will never see a case with the very same side. They think that we,the young,do not know or care the good deeds. Hell no !! We are also trying to get on the right way and making our tailormade biographies.
Good job, bro. keep posting.
ေဟ့ေကာင္ ေတာ္ ေတာ္ ပီ ျပင္ လာ ၿပီ ။ c-box တပ္ ေပး ပါ ဦး ။ ဗမာ စာ ကို ခပ္ က်ဲက်ဲ ရုိက္ ေပး ပါ ။ စမ္း ရင္းနဲ႔ သိ လာ မွာ ပါ။ ဘေလာ့ဂါ တစ္ ေယာက္ ထပ္တိုး လာ တာ ကို ၾကိဳ ဆို ပါ တယ္။ ငါ က ေတာ့ သမီ း တာ ဝန္ နဲ႕ မေရး ႏုိ္င္ တာ ေတာ္ ေတာ္ ၾကာ ေပါ့။
Post a Comment